Pencereden dışarı bakmak yeter derin bir ahh çekmeye
Bir bakmışsınız en efkarlısından bir şarkı dilinizde
Sonra ocağın başında elinizde bir çay bardağı ile bulursunuz kendinizi en iyi dost olarak.
Bütün bir yılın en acı günleri bugünlerde çıkarlır yürek sandığının en dip köşelerinden
Gidenler en çok bu mevsimde hatırlanır
Dökülen gözyaşları , alınan kalp yaraları, geçti denilen yaralar en çok bu mevsimde tekrar sızlar.
Unutmak diye birşeyin olmadığı tecrübe ile sabitlenir
Aslında en çok unutulan güzel günlerdir
Acılar asla unutulmaz
Sararan ve dökülen yaprak, yağan yağmur, kapalı hava, gök gürültüleri hepsinin yaşanan acılardan birine karşılıktır sanki
Mesela dökülen yapraklar kaybettiğimiz yakınlarımızı
Yağan yağmur gözyaşlarımızı
Gök gürültüleri kavgalarımızı
Ve kapalı hava kırılan kalbimizi hatırlatmazmı
Ahhhh boşuna hazan mevsimi Hüzün mevsimi değil bu SON bahar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder